Bir tren kompartımanında dört yabancı yolcuyuz,
Gurbete uzanan raylarda zamanlar sayıyoruz,
Bir köstekli saat olmuş zavallı yüreklerimiz,
Trene bindiğimiz garda bırakıldı sustu dillerimiz,
Şimdi bu küçücük mekanda, dört ayrı dünyadayız..
Selamdan başka, bir çift söz çıkmadı dudaklardan,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Çok nefis bir şiirle antolojiye merhaba demişsiniz
Yıllar önce yaşadığım bi Tren yolculuğunu hatırladım
Yüreğinize sağlık
sizin gibi usta şair yazarı tanımak benim için onur
teşekkür ederim
selam ve saygılarımla
Kıymetli ağabeyim, kendimi o tren de bir yolcu sandım bir an...A.Göl
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta