Tren kalktı kalkacak Şiiri - Navruz Kaplan

Tiren kalktı bana yok ki numara
Ayakta kalmışım el salayan çok
Bana deyil yanımda yolcu vardır
Boş verdim o anda tanıyan yoktu

Çok istedim oğlum kızım salasın
Nasıp demek olmamıştır ağladım
El saladım gelen giden herkese
Boş verdim duruşum gururum vardır

Boşuna ağladım bunca yıl boşa
Çocuk yaptım belki bana el salar
Burda el salayan o kadar çok var
Benden yok ki kime isiyan edecem

Kızıma ne oldu küsmüşmü bilmem
Yüzüme söylerse arada ne var
Sevgi tuz istemez şeker hiç yok
Sevgime hiç kimse gölge yapmasın

Nefes gibi sevdim çocuklarımı ben
Borcum yok gelsinler varsa vercem
Alacağımı istemiyorum gelsinler
Sevmeyi öğrensin ben buyum işte