Tren Kalkıyor Şiiri - Mustafa Hayta

Tren Kalkıyor

Dışarıda bir soğuk beni bekliyor
Paltomu alıp adım atıyorum karanlık sokaklara
Kar yağıyor koca koca

Bakkala sigara almaya gidiyorum
Soğuk iliğime işlemeye başlıyor
Kar yağıyor üstüme üstüme

Çay demliyorum tazecik
İlk bardağa seni koyuyorum
İlk sigaramı sana yakıyorum
İlk hece ve tüm türküler sana
Camlar buğulanıyor
Ben sana içiyorum
Kar yağıyor camdan dışa

Yol bekliyor beni
Ben saati bekliyorum
Kar yağıyor bir yandan

İki demir yanyana uzanıyor.
Bütün demir yanlarımla
Geliyorum sınıra
Bir tünelden geçip diğerine
Ray üzerinde sürüyor yol
Bir yandan seni düşlüyorum
Kar yağıyor demir üstüne

Geziyorum tüm sınırları
Kalıyorum tek başına ben
İlk bardak boşalırken, ilk sigara biterken
İlk tren giderken
İkincileri başlıyor yanımda
Kar yağıyor içime içime

İkinci bardak daha da soğuk
İkinci sigara daha içilmez
Çekilmezlik içinde çekilmez bir ben
Buz tutmuş yalnızlığım cabaya kaçar
Kar yağıyor yalnızlığıma

Duman takılıyor gözüme
Uzayıp giderken kayboluyor havada
Ben ise sana kayboluyorum uzadıkça

Vücudum soğuğa çekiyor
Aklımda bir hikaye
Elektrik ısıtıyor yalnızlığımı
Sen yanımdasındır aslında
Ve akıl ermez bir hikayesindir
Kar yağıyor koca koca

İkince kez buğulanır cam
Buğu üzerine buğu
Silerim ikisini de tek elimle
Camda kendimi görürüm
Anlatırım cama derdimi
Kar yağıyor gece gece

Yol vardır gidilmesi gereken
Kar yağıyor yol üstüne

Tıkanır tüm denemeler
Gece karanlıktır
Tüm kibritler ıslanmıştır
Mutsuzdur tüm satırlar
İsyankardır tanıdıklar
Manasızdır sözler
Yanmaz bir türlü sigaralar
Kar yağıyor saçma sapana

Biter ikinciler
Kar yağıyor açlığıma

Gece günü pazara taşımaktadır
Yeniden başlamıştır hayat
Gece gebedir güneşe
Fırından ilk ekmekler çıkar
Kar yağıyor sabaha karşı

Kendime gelirim
Yeni bir çay, ilk bardağa
İlk paketten yakarım efkarımı
Kar yağıyor geçmiş üstüne

Adım atarım yalnızlıktan
Erimiştir tüm kalıplar
Sensizimdir ilk kez
Kaptırırım kendimi nazım türkülerine
Kar yağıyor toprak üstüne

Umut doğurur kalemler
Karın üstünde bir çiçek açar
Gün ağarmış olur
Kar yağıyor geçmişin izlerine

Dönemem sana artık
Ne bir hoşça kal nede veda
Kaybolmuştur ayak izlerim
İçim garibtir
Kan ilk kez pompalanmıştır
Basınç doludur içim, dışım
Kar yağıyor içime içime

Demdi bütün çektiğimiz
Kar yağıyor sigarama

Sevinirsin, üzülürsün okudukça
Ne olur sessiz oku
Senden başka kimseye okuma
Kar yağıyor.....

22 Ekim 2001 İstanbul