Tren kaçtı, kaçacak mı bilemem,
Raylarında hüzün, izlerim yaş ilerledi.
Gözlerimde yorgun bakışlar, zaman geçti,
Anılar vagonlarında kayboldu günler.
Rüzgarla savrulan saçlarımda beyaz teller,
Yolculuk bitti, istasyonlar geride kaldı.
Dudaklarımda eski şarkıların nağmeleri,
Tren düdüğü gibi çalındı geçmiş günler.
Peronlarda bekleyen hatıralar,
Bavullar dolusu umut ve sevinç.
Ama şimdi yorgun bir istasyon,
Durduramadık yaşın ilerleyişini.
Trenin ardından baktım uzun uzun,
Koşamadım yetişmeye, zaman hızla aktı.
Rüyalarım vagonlarda unutulmuş,
Yaş ilerledi, ömür bir istasyondu sadece.
Bir zamanlar koştum, trenlere yetişmeye çalıştım,
Ama şimdi oturup geçmişe baktım.
Kaçan trenleri düşünürken,
Yaş ilerledi, anılarla dolu vagonlar geride kaldı.
Kayıt Tarihi : 30.1.2024 09:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!