Tren gitti!
Kaçırdık az öncekini de...
Dumanlarını üfleyerek, sigara tiryakileri gibi,
İzin vererek mendil sallamalarına ayrılanların,
Yavaş yavaş hızlanarak, gitti! ..
Bu son “ tren” di...
Son ayrılık ve son şansımız,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
hoş şiir tebrikler.
Son trenin birde son duragi vardir, en azindan ona yetisirsiiz dost...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta