Tren Garı Şiiri - Barış Ergebe

İsyanlardayım bugünlerde
Kafam yine dumanlı
Tren garında;
Umduğunu bulamayan ayyaş gibiyim
Yüreğim buruk,duygularım karışık

Kayboluyorum sigaramın dumanında
Dalıyorum derinimdeki kör kuyulara
Kâh gelecekten bi ümit oluyor
Kâh geçmişe özlem duyup; hayıflanıyorum

Kurşunları göğsümde toplamak geliyor içimden
Boşver değer mi diyorum sonra
Bir of çekip derinden
Ne verdin ki ne istiyorsun kendinden

Ah! İşte geldi tren,geçmişimi silerek
Raylardan acıklı sesler çıkartarak
Ve içinde geçmişim, ağlıyor halime
Yaşlı bakışlarla el sallayarak

Sıkıyorum yumruğumu
Avuçlarımı tırnaklarım parçalayarak;
Sonra hayalin geliyor gözümün önüne
Gülümseyişini izliyorum
Yanaklarımı tutuyorsun minik ellerinle
Son buluyor acılar,sıkıntılar ve hüzünlü geçmişim
Trenin acil firen Sesiyle.....