Çaldı yine kara tren düdüğünü ve saçıldı buharlar dört yana.
Gitti son tren de bakakaldım gidenin ardından ağlayana.
Garın dört bir yanına dağılmış onlarca hüzün kırıkları var.
İnleyen raylar, üzülmüş bir bank, derdi çatlaklara dolmuş bir duvar.
Zemine döşeli taşların rengi sanki bilerek kan kızılı seçilmiş.
Bu taşların üzerinden Allahu alem nasıl da efkarlı geçilmiş.
Tam köşeye sinmiş üstü başı pise bulanı bir çocuk ağlamaklı.
bir tek senin görebileceğin bir yerden
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Devamını Oku
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta