ıslak hasatların ortasından geçiyordu yol,
yeşil göklerin en sonbahar çatısının altından...
kanamış bir ömür ormanını yarıyordu raylar,
trenin düdükleri inliyordu ağıtlarcasına...
tren...
inliyor...
in-li-yor...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta