Sevda getirirken birilerine, hüzün götürür birilerinden aynı tren
umutsuzluğa bakarsın son vagonun küçülüşüne
öylece kalırsın ananın örekesi istasyonunda, yalnızlığına yaslanmış
gözyaşlarıyla ıslamış gözlerin, bir ömürden bir gün fazla yaşlanmış
yüreğin makaslara atlayıp değiştirmek ister nafile,
sen doğmadan döşenmiş, o raylarda, çok ömürler tükenmiş
kendine mi ağlarsın, ağlanası haline mi bilemezsin
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı



