Tren (kazasına) Şiiri - Aydın Kizir

Bir umud sevdiklerime ve seveceklerime kavuşmak
Bir yerden başka bir yere ulaşmak
Kalbime ve kalbimin sahiplerine merhaba diyebilmek
Çıktığımız bu yolda umutları örebilmekti
Belki ekmekti bizim davamız
Belki uzakları yakın etmekti sevdamız
Annemize babamıza kardeşlerimize
Oğlumuza kızımıza sımsıkı sarılmaktı amacımız
Ya da peşinden koştuğumuz
Umutlarımızdı ekmeğimiz aşımızdı
Bizi biz edecek yarınlarımızdı
Büyüyüp meyve olacaktık
Neşe olacaktık ölüm soktuğunuz ocaklara
Bir aşktı bizim adımız insandık
Oysa demişlerdi-kara tren gecikir belki hiç gelmez
Gidipte gelmemek var gelipte görmemek
Belki agır aksaktı yolumuz
Şimdi hızlı ve ölüme götüren düşler
Kim nasıl hesap verecek?
Sebeb bendim kesin cezamı diyecek
Herkes bir melek değil mi?
Oysa yağan yağmuru suçlamak en doğrusuydu
Ya da suya dayanamayan toprağa çeken toprak
Hakkımız ne yağmura ne toprağa helal değildir
Helal değildir