Zifiri karanlıkla ayaz,
Kurşun gibi çöker
Issız ovanın üzerine…
Bir çığlık gibi yarar geceyi,
Ovadan geçen tren sesi,
Geride korkunun izini bırakarak…
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
tren hayatımızda derin izler bırakan bir ulaşım aracı en eski evrimleşmiş haliyle. hep birlerini kavuşturdu birilerini alıp uzaklara götürdü.kaleme sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta