Travma tornistan Şiiri - Necmi Dayan

anladım ki aşk bir travmadır
ölçüsüz bir depremdir
aşk anladım ki sarsıntıdır
asĺında haberin de olmaz ya
aşk öldüğündür

iki elim kanda olsa ķoşardım
zaman ayırmazdım
tüm zamanlarımı sana bağışlardım
böylesine ortalıkta
flu bir boşlukta
duvaralara yaslanıp
ve her şeye rağmen ayakta kaĺıp
ağlamazdım...
ağlıyorum işte yıllardır
yumruklarım nasır bağladı
kök saldı betonlara

biliyorsun çekinmene gerek yoktu
projelerini anlatabilirdin
geleceğimde olmayacaksın
diyebilirdin
anlardım hayatıma dönerdim
gecelerime salardım kendimi
dostlara meydalara
protestolara
hayatıma başlardım yeniden
otururdum bahçemdeki çınarın altına
çay kokulu kitaplar okurdum

karıncalar bile anladı bendeki değişikliği
gezmez oldular saçlarımda
kedim bile anladı
saatlerce kımıldamadan uzandığı yerden bakardı...

anladım ki giren kazık acıtmıyor
aşk gerçekten acıtıyor
öyle böyle değil
hangi kadına takılsan
yapıyorsun tornistan...