Bir anda gözlerim kilitlendi
Yerimden kalkıp, girişmek istedim
Çaresizdim.. kanım donmuştu
Ekrana
Düzen bozuk kimlerin elinde
Bu çocuklar suçsuz, anam suçsuz
Sorgu odası dört duvar
Canım yandı, sen ağlarken orda
Yalnız, yalnız başınayken
Mafya, çete, kap kaç en namuslu iş
Bir anda tutarlar kolundan
Habersizce alırlar, götürürler
Ruhun soluğun duymaz
Artıyor işkence.. işkenceler
Birileri vicdana gelip yansıtıyor
Yıllardır hep vicdan hesabımı yapmalı?
Uyan halkım! uyan artık, aç gözünü
Değiştir bu sitemi, bu düzeni
Halkın iktidarı olmalı
Elinden almalısın dişli canavarın
Kendine göre uyguluyor yasaları
Bir çocuk ağlıyor.. dayan yüreğim
Gerilere gitme
basını medyayı yasaklama
Okuma alışkanlığını bıraktırıp
Sokağa salma,
başı boş dolanma
Yarınlara bu şekilde hazırla
Yarınların umutları çocuklar
Yaşıyor, büyüyor TRAVMA ile….
Travma:Canlı üzerinde beden ve ruh açısından önemli ve etkili yaralanma belirtileri bırakan durum.
Yusuf Ter 19.12.2006
Saat 18:13 İsviçre
Kayıt Tarihi : 19.12.2006 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

SAYGILAR.
TÜM YORUMLAR (1)