Aşağıda kalanlar sen tırmanırken artık senden uzaktadırlar. Dizlerin çarpıyor belki biraz aceleden dik merdivenlere ve aldırmıyorsun buna. Dönüşün yok geriye.
Sen içinde varsa bile yükseklik korkusu ve biraz aklın, onları da tırmanırken merdivenden aşağıya atmak zorundasın artık.
Yok, ben ‘’aklımı peynir ekmekle yemedim daha’’ diyorsan hiç tırmanma merdivenleri. Yukarıdan aşağısı çok farklı görünür yoksa.
Elerini pudraladın değil mi? Tamam çok güzel. Şimdi iç titremeni de at aşağıya. İşte öyle.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta