Tramvay aforizmaları

hayat mücadelesiyle yorulmuş ve yoğrulmuş kadın
tramvaya bindi bir hışımla
elindeki korunmayı gerektiren edevatını umursamadı
umursayamazdı, mümkün dahi değildi
bu kadar tabya nereye gidiyordu
hani artık savaşlarda insan kullanmıyacaktı firavunlar
bu kadar insan bu saatte hangi cepheye gidiyordu?
yoksa herkes kendi cephesini mi yaratmıştı?
kadın dedim ya yorulmuş, o hiç burdakiler gibi değildi
tahsilini tamamlamamıştı
ama eminim, evet evet
merak duygusunu aldırmıştı
hadi cepheye gidenler zaten haberdar
tek ben mi merak ediyorum bu kadar insan bu saatte nereye gidiyor?
emelleri ne olaki?
yoksa onlarda mı beni dışlamayı seçti?
seçimlere saygı duyarım ama demokratik değilse tabi
demokratik bir seçimin benim saygıma muhtaç olmadığı kanaatindeyim
yoksa anarşik duygularım azmış değil halen
kadın demiştim ya yoğrulmuş
emindim
o burdakiler gibi değildi
ecnebiliği her halinden belliydi
sanırım o da benim gibi gözlemle görevlendirilmişti
tabi ya bana söylenen yeni gözetmen oydu
belki beni de o denetliyecekti
iyi bir intiba bırakmalıydım
zeki, nazik ve biricik
nazik olmayı hallettim ama biricik olmanın dezavantajı çok
istifa etmeyi bile düşündüm
ama olmaz bende onlar gibi olamazdım
halimden memnunum
kadın demiştim ya farklıydı o
aynı benim gibi
sanırım beşinci sınıfa gidiyordu
ama yorgun ve yoğrulmuştu belli
tek üzgünlüğüm onunda şaşırma ve merak duygusunu aldırmış olmasınaydı