Trambolin Dünya Şiiri - Esin Güler

"Masumsun" diyordu sesler.
Yanlış da duymuş olabilirim.
Trambolin üstündeki dünya sonuçta...
Dört duvar,
Hayır hayır altı duvar...
Altı duvar tarafından sıkıştırılıyorum,
Beynimi patlatmak istiyor.
Başarabileceğine inanmıyorum.
Bu iş bana ait sonuçta.
Her insan gibi
Ben de kendimin katiliyim.
Bir suçlu muyum şimdi ben?
Ama sesler "masumsun" diyordu hani.
Gerçi yanlış duymuş da olabilirdim.
Yok muydu benden başka duyabilen?
Ona sorsaydım ne dediklerini...
Sanırım bu benim kafesimdi.
Değiştirme zamanım geldi de çattı gerçi.
Sesleri sığdıramıyorum kafesime.
Patlamak üzere...
Patlarsa biterim.
Her yere kan sıçrayacak.
Etrafı nalyonla kaplamaliyim.
Belki de beynimi kaplasam yeterli olucaktır.
En ufak damlaya tahammülüm yok.
Tahammülü olmayan kim peki, gerçekten?
Kendim miyim?
Cidden mi?
Kimin umrunda ki?
En kötüsü, kirlenirdim,
Kanımla vaftiz edilirdim.
Korkmuyordum ki.
Sesler arkamdaydı benim.
Yani sanırım.
Umarım...