adınla başlıyor yalan...
bilmediğin sabahlara
çıkıyorsun.
birbirini hazırlıyor
geceler, elinde...
kopuşların
yakan izi peşinde,
yırtık vücut haritalarıyla
dolaşıyorsun...
ufuksal bir geçiş eğrisi
soluğun,
ıslak küllerin gölgesinde...
sattığınsa çocukluk,
kolhozlarda büyümemiş
gizli gizli...
yalanla yüzleşeceklere
patlak bir can simidi!
ne sıvaştı diline
kızıl öpüşme çağından?
traktorina!
ne kaldı teninde
çelikle karanfil aşkından?
Aralık 2003
Kayıt Tarihi : 19.8.2023 14:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!