Trajikomik... Şiiri - Cihan Özel

Hala kokun üzerimde,
Hala yatmadan seni doyasıya içime çekiyor,
Öyle uyuyorum. Geceleri kalkıp üstünü örtüyorum.
Komşular, akrabalar, eş, dost hepsi seni evde sanıyor.
İşten çıkınca eve gidiyorum, sanki sen varmışsın gibi,
Sanki beni bekliyormuşsun gibi.
Hiç kimse ile görüşmüyorum,
Ama biliyorum adım korkağa çıktı,
Korkuyor sevdiğinden gelemiyor diyorlar,
Bırak desinler, bırak öyle sansınlar.
Sanki senmişsin gibi telefonla konuşup,
Hava atıyorum, çay demliyor, ikimiz için masa hazırlıyorum.
Sinema biletini yine çift kişilik alıyorum,
Kendime kola, sana cips.
Hala sevdiğin parfümü kullanıyor,
Hala seni çok seviyorum.
Herkes biz ayrıldık diye dedikodu çıkarmış.
Sözde sen beni terketmişsin,
Başka hayatları seçmişsin.
Bu insanlar bir garip sevgilim.
Bizim ayrıldığımızı düşünüyorlar
Benim de hasta olduğumu!
Bu insanlar kör sevgilim.
Görmüyorlar mı her gün eve, sana geldiğimi?
Duymuyorlar mı telefonda saatlerce seninle konuştuğumu?
Komik değil mi sevgilim?
Bu insanlar çok komik.
Ama neden zili çalıyorumda kapı açılmıyor?
Peki, neden telefonda hep ben konuşuyorum, sen susuyorsun?
Neden masa da tabağın hep aynı hiç yemek yemiyorsun?
Gardropp neden boş, kıyafetlerin nerede?
Yoksa ayrıldık mı, yoksa gittin mi?
Yalan değil mi sevgilim bunların hepsi yalan?
bizi kıskanıyorlarya ondan böyle yapıyorlar.
bu insanlar bir tuhaf senin için gitti,
Benim için hasta diyorlar.
Bizim ayrıldığımızı söyleyip, sözüm ona üzülüyorlar.
Komik değil mi sevgilim?
Trajikomik.