Trajedi Şiiri - Ahmet Kemal

TRAJEDİ

Hiçbir şeye değişmem seni ey aşk
Aydınlatırsın beni sen ey aşk
Ey aşkın güzel seni görmeyeli
Karanlıkta kaldı ülkem felaketler sardı bölgemi
Kurşunum bitti ama savaş daha yeni başlıyor
Eve kapanıp ağlıyorum kasvet kaplıyor ruh kentimi
Yaşamak bir umut ışığı gibi beliriYOR uzaklarda
Çocuklar evlerinden ediliyor
Yavaş yavaş boğuluyor insanlık derin dehlizlerde
Denizler açılıyor bir bir önümde
Yazdıklarım şiir oluyor yaşadığım macera
Çocuklar parklarda kayboluyor birbiri ardı sıra
Halk müzelerde yaşıyor
Bir cümbüştür başlıyor insan şeytanlaşıyor
İnsanlık tanrılaşıyor insanlık tanrılaşıyor
Banklarda dram yaşanıyor insan yalnızlaşıyor
Koyu bir sarhoşluk başlıyor vurdumduymazlık
Doğrular yalana karışıyor yalan karmaşıklaşıyor