Konuşsam bir dağın benimle sustuğu oluyor,
her akşam,
hiç yok yere...
bir ayrılık düşünün feryadı düşüyor toprağa
hiç yok yere...
kadının adı aklıma geliyor,
kadının gözleri
kadının gidişi!
sebebi belli
dedim ya;
h i ç y o k y e r e...
Kayıt Tarihi : 6.2.2011 01:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!