Sen onun atasıydın ve O
bunu bildiğinden güzelliyordu tapınakları.
‘’Kuraklığın kavuran ateşinden sakın’’
diyordu, Tanrı
‘’vahalarını korumak için diren içindeki şeytana’’
Duyuyordu kulakları, lakin
aklını alıyordu, iktidarın çapkın günahları
Ussal bir kısa devreydi sahnedeki tragedya
Dili çözüldü sanatın
Oysa gözü bağlıydı hala
Şimdi sen neresinden bakarsan bak hırsızsın
Akla üç adım yolda bir sarayın
Yemişleriyle doymadın
Sularıyla kanmadın
Yetinmedin, düşüncesini çaldın çocuklarının
Şimdi seni nasıl düşünebilirler ki bu yoklukta
Çöz gözündeki bağı ve diline bağla,
Ussal bir vahaya dönüşsün sahnedeki tragedya.
Bak bu da senin düşünceni çalan
İşte O
Kurumuş derelerin üzerindeki köprüden
halsiz vücuduyla düşen atan…
Kayıt Tarihi : 8.2.2007 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
