Tragedya Şiiri - Kadir Aydemir

I.
Kayaların geleneğine benziyor sözlerin
Yaklaştıkça sana, sokağından geçtikçe
Yağmur, azarlanmış bir serseriydi seni öptüğümde
Kestane topluyordu olmayan abim / bana, kendisi için
Ve bulanık tren sesleri.
Gizli bir yamaydı gülüşün.

II.
O taşlaşmış öpücük.
Kalbim yavaş, karada bir kayık kadar
Sorar gizlice: sizin suskunluğunuzu anneniz mi örmüştü?
Beklediğin nedir bana anlat, bahset koynundaki ihtimalden,
Ah, ağzınla sevişen bardaklar! ,
Bak bir gün daha bitiyor.