Tragedia Şiiri - Ahmet Ferit Coşan

İlk gördüğümde seni,
Yüzünde sevgiler uçuşuyordu.
Gülüyordun belki, belki mutluydun.
Sevmiştim bende seni.

İlk ağladığında ise,
Bir yakının ölmüştü.
Beslediğin kuş kaçtı belki,
Belki köpeğini zehirlediler.

İlk bayıldığında ise
Çocuğunu doğurdun.
Çocuk ağlıyordu acıyla
Hem ıslak ve kanlıydı.

İlk kez bağırdığında ise
Hırslıydın belki sinirli,
Yaşayacağım diyordun içinden,
Belki çocuğunu emzirirken.

İkinci kez gülüyorken sen,
Sonsuz bir huzurla,
Ölmüştün.
Arkandan çocuğun ikinci kez ağlarken.