kimsesiz yalnız ve dilsiz
günboyu insanlarla yüzyüze.
binlercesine gülümseyen,
yol gösteren yardım eden.
hiç konuşmayanlar.
bazen cvanlı kırmızı,
bazen sarı endişeli
bazen yeşil huzurlu
konuşmaz ama konuşturur.
gün boyu mutlu ve sevimli,
yagmurda, karda, çamurda.
hep içimizde,hep suskun.
gece olunca yalnızlıga bürünen,
tek başına aglayan, üzülen
hiç konuşmayan.
gündogumuyla yeniden gülen
bizden biri,bizim gibi,bizimle olan,
sessiz bizler trafik lambaları.
Kayıt Tarihi : 12.10.2010 15:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!