lan bu kaç para?
dedim,
mıncıklanmaktan yamulmuş,
kirlenmiş mendili tutan
buruşuk paket kağıdı misali
çizgili
demir örselemiş
nasırlı
ellerine bakarken
asfaltın isi
yüzünün derisi olmuş
ihtiyar çocuğun…
ne verirsen amca? !
dedi.
bunun bir fiyatı yok mu
diyecek oldum...
madenci beyazı gözünün akı
“bedelidir
sattığım geleceğimin,
yaşanmamışlığı çocukluğumun”
diyiverdi.
Oğuz AltunKayıt Tarihi : 20.2.2004 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!