Track 08 Şiiri - Hakan Şarkdemir

İnsanlar beni hatırlar
Bu şakrak şarkılarla diz dize
Oturmuş dizlerimde tatlı bir kız çocuğu
Çekerek burnunu
Sorar her aklına gelen soruyu

Adı Zeynep olsun ister Ayşe
Geçmişin uğultuları sıvazlıyor sırtını
Onu acılar emziriyor, bilmiyor bunu
Dudaklarında eşsiz bir gülümseme

Kimdir annesi bu apaydınlık incinin
O belki de bir hayalin tohumu
Yoksa, yoksa onu yanlışlar mı doğurdu
Kim söyler ki bana ondan başka doğruyu
O elbette kızkardeşi şiirin
O benim gözlerimin biricik nuru

Gerçek onunla gerçek ancak onun sözlerinde
O adım atmaya başlayınca caddeler cadde
O bakmasa pencereler bile boş
Kimse beni hatırlamaz o söylemese

O bakmasa pencereler bile boş
O bakmasa bile pencereler boş
O bile bakmasa pencereler boş
Sadece o sadece pencereler sadece boş