…….
TRABZON SOKAKLARI
Derelerun akayi (de)
Karadeniz’e doğri
Niye benu kandirdun
Seni zalımın oğli.
…
Şu dağlarun başlari (de)
Bulut idu kar idu
Bir zamanlar benum de
Bir sevduğum var idu.
…
Dağlar görünmez oldi (de)
Bulutlardan dumandan
Seni zalımın oğli
Sevdum dedun yalandan.
…
Tirabzon sokaklari (da)
Hem yokuştur, hem dardur
Söyle bana sevduğum
Başka yarin mi vardur.
…
Deniz dibine vardum (da)
İndim yoldan aşağu
Yiğit olur mert olur
Karadeniz uşağu.
…
Giresun’dan bizlere (de)
Gelir çay ile finduk
Gönlümüzü kapturduk
Biz senu adam sanduk.
…
Ha buradan aşağu (da)
Sizun eve yol gider
Soyle sevduğu yare
İnsan boyle mi eder.
...
Eğri kestun kumaşi (da)
Ver elinden makasi
Duvarinda asilu
Bubamın tabancasi.
…
Artuk kaçma sevduğum (da)
Seni bir gün bulurlar
Niye kandirdun deyi
Topuğundan fururlar.
Ankara, 16.07.2019, 14:55
Yılmaz Örmeci
Kayıt Tarihi : 16.7.2019 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Maniler Türk Halk Edebiyatımızın en eski ve köklü, en fazla bilinen eserleridir. Hemen hiçbirinin yazarı/şairi belli değildir. Genellikle 7 veya 8 heceli, (a,a,b,a) veya (a,a,a,b) kafiye düzeniyle yazılır. Manilerin ilk iki dizesi konuyla pek ilgisi olmayan, genellikle doğadan veya günlük yaşamdan alınan bölümlerdir. Son iki dizesi ise genellikle tek bir cümle oluşturacak şekilde asıl konuyu ele alır. Bu Karadeniz manilerini de Trabzon’da yaşayan bir kızın dilinden ve gönlünden yazmaya çalıştım. Türkü olarak da söylenebilmesi için birçok Karadeniz türküsündeki gibi ilk dizenin sonuna (de, da) koydum. Saygılarımla beğeninize sunuyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!