Trabzon Ayasofya Camii Şiiri - Nihat Malkoç

…bir seher vaktinde gönül aynama düşenler…

Kırdı zincirlerini, müminlerle var oldu
Gönül semalarında geceler nehar oldu
Tükendi ağır kışlar, gül yüzlü bahar oldu

Müminlerin başında bir taçtı Ayasofya! ...
Ömrünün baharında gül açtı Ayasofya! ...

Bin yıllık kadim mabet, coğrafyayla barıştı
İnşirah neşvesiyle bulutlarla yarıştı
Kutlu Kur’an sesleri âminlere karıştı

Müminlerin başında bir taçtı Ayasofya! ...
Ömrünün baharında gül açtı Ayasofya! ...

Semalara yükseldi maveradan ezanlar
Esas duruşa geçsin tarihini yazanlar
Gölgende soluklansın; genç, ihtiyar, kızanlar…

Müminlerin başında bir taçtı Ayasofya! ...
Ömrünün baharında gül açtı Ayasofya! ...

Ruhların mahremine seherlerde nur indi
Ufuktan doğdu güneş, gözyaşlarımız dindi
Tarihî duvarlara Kur’an sesleri sindi

Müminlerin başında bir taçtı Ayasofya! ...
Ömrünün baharında gül açtı Ayasofya! ...

Duanın iksiriyle, zaman geldi insafa
Cemalin ay misali, gönüller buldu safa
Budur kadirbilirlik, Fatih’imize vefa…

Müminlerin başında bir taçtı Ayasofya! ...
Ömrünün baharında gül açtı Ayasofya! ...

Şimdi kadim mabette mütebessimdir taşlar
Tan vakti ağarırken ufukta şölen başlar
Artık kederden değil, sevinçten akar yaşlar

Müminlerin başında bir taçtı Ayasofya! ...
Ömrünün baharında gül açtı Ayasofya! ...