Trabzon Şiiri - Metin Kaya İlhan

Hey gözünü sevdiğimin şehiri
Havasından hayat akıyor sanki...
Sokaklarında; maziden sayfalar
Dağlarında; geleceğe sevdalar uçuşuyor...
Denizinde oynaşırken kıpır kıpır hamsiler
Ben; sevgilime Ganita’da yazardım
Sevgi dolu, hasret dolu şiirler...
Dalgalar nazlı nazlı gelip kayalarına,
Vuruyorken sevgi dolu seslerle
Neler düşünürdüm neler, bilemez kimse
Dalardım hülyalara sonu gelmez heveslerle...
Boztepe’sinde yudumlardım çayımı
İncecik belli bardaklar ile...
Ayağımın altında Karadeniz çağırırdı beni
Çarşaf çarşaf yapraklarda sanki
Sonu gelmez güzelliklere...
Hey be gözünü sevdiğimin şehri
Fatih’in torunlarına mesken oldun
Yavuz’lara saltanat ocağı
Muhteşem Süleyman’a şefkatli ana kucağı...
Tarihe nam salanlar buradan geçti
Tarih bile; geleceğine başlamak için burayı seçti..
Sokaklarında dolaşırken bir zaman
Fatihalar ile anarak geçmişimizi
Sümela’da planlardık yemyeşil ormanların içinde
Mutluluklara gebe geleceğimizi...
Dağlarında hayat kaynağı rüzgar eser senin
Sahillerinde türlü türlü sevdalar filizlenir
Seni yazmak zor; bunu ben biliyorum
Sende yaşamak için ölürüm Trabzon’um....

Metin Kaya İLHAN