Tozunu aldım İstanbul’un
Senden pek bir şey kalmamıştı ama
Belkilerin peşinden sürüklendim işte,
Tozunu aldım senden kalan gülümsemelerin,
Buruşmuş kalmış senden sonra hatıralar,
Rengi kaçmış bakışlarımızın
Kıpırtılarım,
Eskisi kadar heyecanlı atmıyor işte,
Bir kere olsun dinlemeni isterdim
Sözcükler düğümleniyor dur,
Nefes nefeseyim.
Titremesi durmuyor dudaklarımın,
Bağı çözülüyor dizlerimin
Engel olmak ne mümkün gözlerime
Gidişinin ardından kovayla boşaltıyor yaşlarını
Aşk kime namzetse işte,
Bana değil
Not: Bu şiir şairin 'Dün kendime seni anlattım' adlı şiir kitabından alınmıştır.
www.ademeyupoglu.com
Kayıt Tarihi : 31.10.2008 09:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!