Tozpempe Şiiri - Ahmet Bahadır Üge

Ve sen ki;
küçücük kadınım,
yatıyorsun başlayacak gün için yatağına,

Erguvan çiçeği gibi döküyorum kendimi yanaklarına.
Döküyorum ki
Sabah pespembe başlasın o güzelim günün.

O erguvan çiçeği dudaklarımdır.
Bütün gece öpücük yağıyor benden senin uykularına,
Ve sen, ne dallarımı görüyorsun,
Ve sana bakan gökyüzü gözlerimi.
Toprağımıza akan bir damla su gibi safken
Ve sen buncasının farkında değilken seviyorum seni
Ve sen yüzünden hayatımın bunca olup biteni.

İyi ki uyanmıyorsun.
Böylesine aşkı ben anlatmaya çalışsam da
anlamaya çalışmak tozpembe bir delilik
Hele ki anlamaya çalıştığımız bizken.
Ve biz ki henüz bir hiç ve bir erguvan çiçeği rengindeyken...