Ne Necip Fazıl yaşamıştır bu duyguyu,
Ne de Mavi gözlü dev bilebilir bunu.
Çaresizliği ne kaldırımlarda öğrendim,
Ne de sürgündeki parmaklıklar ardında denedim.
*
Uğurunda dağlar delen Ferhat ne bilsin!
Susuz kaldım sanan Mecnun ne bilsin!
Zorluk çektim diyen Kerem ne bilsin!
Bir elmadan dünyaya gelen Zeycan ne bilsin!
*
Hayale aldandım diyen Neşet'in,
Aşkından yanan biçare Yunus'un,
Kuyuya düşürülen güzel Yusuf'un,
Hak ettiğini yaşamak bize nasip oldu.
*
Vardır müjdeler elbet bizlere,
Yokluğu aratıp bulduranlardan.
Hak ettiği geleceği yaşatanlardan,
Unutturulan nice simalardan.
*
Dünya ufak, dünya küçük!
Ben'im diyenler bakıyorum hep bitik.
Bitmek bilmeyen hırslara yenik ,
Çaresizliği yaşama zamanı artık.
*
Bir nefes sıhhati bulamayan bedenler,
Azmiyle herkesi kendine etkileyenler,
En ufak zorlukta geri çekilenler,
Ben'im diye etrafta gezip dururlar.
*
Sevmeyi öğrenmek hiç kolay değildi!
Zorluğu yaşamak bir o kadar elemli!
Vazgeçmek her şeyden sahte bedenli.
Yaşar dururuz ötesine dünya...
Sever dururuz tozpembe hülya.....
02.01.2024
Necip Selman ÖzkanKayıt Tarihi : 2.1.2024 16:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!