Tozlu Yollar Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Kıvrımlarında saklanan gölgeli yollar,
Akar suyun köpüklerinde,sevdası akar.
Baharlara yelpaze olan rüzgarları arar,
Konduğu dallarda ıslanan,tozlu yollar.

Bahçene süzülen ışıkta titrerken sabret.
Kaldırımlarında tozların dansını seyret.
Varoluş kavgasında bulduğunsa hayret,
Balçıkla sıvanmış sanma,şu tozlu yollar.

Her bahar tozdan kapanırken bu yollar.
Rüzgarlara kelepçedir,ağlayan bulutlar.
Yalvaran gönülde yanarken acıyla akar,
Gönül harmanında savrulur, tozlu yollar.

Hayat tozlu yoldur,bıraktığın izde solan.
Islak çizgilerde,silindikçe hep yok olan.
Toprağa düşen,kara gölgelere ağlayan,
Güneşte yanan bir ömürdür,tozlu yollar.