Tozlu Raf Şiiri Şiiri - Alaaddin Uygun

Bir eski öykünün bu yaprakları,
Bir eskicinin tozlu raflarında
Bir aşkın derin izleri,
Satır arası saklı gül kurusunda
Her aşkın hikayesi gibi okunurda
Unutulmuş bir şiirin satır arasında
Kuru bir gülle lekelenmiş anındadır

Ah o defter yaprakları neler söyler
Ah o gülün yaprakları neler anlatır
Eskicinin rafında okunmayı bekler
Yılların izini tozlarının içinde yaşatır

Bir eski aşkın hazin duygularından
Gül yapraklı defter satırlarından
Solmuş bir aşkın hazin ritminden
Bir beste saklanmıştır yüreklerde
Mırıldanır ara sıra kuru dudaklarda
Darmadağın yürekler gül yaprağında
Şiir defterinin satırlarında armağandır

Ama o defter eskicide kalmazsa;
Ama o güller raflarda solmazsa;
O defter okunmalıdır okunmazsa,
Kalır orada hiç bir anlamsızca

Bir eski öykünün bu kahramanları
Biri bir elde, biri bir ilde yaşamı,
Mecburiyet izlerinde yaşarda
Yürek ezik, beden silik, beller bükük
Mecburiyet izdivacında ruhlar sönük
Sevgilermi, bırakın be gönüller örtük
Bu öyküde biz böyle dudak büktük
Belki bir kaç damla gözyaşı döktük
Ya yaşananlar, yaşanmışlıklar ne olacak
Eskicide eskice böylemi son bulacak.! ! !