Tozlu Kitaplar Şiiri - İsmail Alan

nezaman içimdeki fırtınalara kapılsam bir ağacın koyu gölgesinde buluyorum kendimi
film şeridi gibi geçiyor aklımdan eski günler
kelimeler daha iyi anlatıyor halimi
mazinin açtığı yaraları döküyorum mısralarıma
tozlu kitapların temiz sayfalarında canlanıyor hatıralar
kabuk tutmuş belki içimizdeki yaralar
sadece dokununca kanayan acılar
anladımki unutulmuş sevdalar
tıpkı çocukluğumuz gibi