Otuz senelik ömrüm orada geçmişti benim
Ayrılmıştık oradan demiştik ALLAH kerim
Günler sonra dönmüştüm görmek için evlerim
Oturdum bahçesine çektim havasını içime sine sine
Sonra çıktım yukarı yaşadığım evlere
O eski hali yoktu içinde yaşananlardan
Hatıradan başka birde boş kalan tozlu dolaplar
Baktım sağıma soluma benmiydim
Bunca sene bu evde yaşayan
Acı tatlı hatıraları yüreğinde taşıyan
Hüzün çöktü içime gözlerim doldu taştı
Hatırladım beyimi hayali etrafımda dolaştı
Çıktım üst kata 95 yıllıkefsane anam yoktu
Beyimden sonra oda ulaşmıştı mezara
Evlenmişti çocuklarım bir bir bu kattan
Elveda demiştik neler beklemiştik bu hayattan
Her şeyin sonu vardır kabullenmek fıtrattan
Şimdi refah zamanı faydalanmalı fırsattan
Rabbim selamet versin kurtarsın bizi dardan
20.ağustos.2009.
Emel ÖncelKayıt Tarihi : 2.11.2009 17:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!