Sağdan soldan çekiştiren hayat
Ve bir tuhaf gayret
Yaşamanın verdiği hırsla
Ölmenin verdiği huzur arasında…
Evet, her gece
Yaşamın kıyısında bir hece,
Seni sayıklamak, anmak değil;
Hala benimsin,
Hala şiirimde bir bilmece
Koklamadığın çiçekler gibidir,
Koşmadığın ovalar kadar geniş
Ve sensizdir şiirimde ve şehrimde her deyiş…
Kimlik yok,
İkametgah tüm sokaklar,
Denizi görmese de olur,
Martıların sesini duysam bana yeter
Bu karanlıkta.
Senden kaçamıyorum gönül,
Seni yakabiliyorum ama
Küllerimde senin pelerininde,
Aşağılık bir çamur gibi
Ya da kutsal bir yağmur ama istemeden
Kirletiyorum yalnızlığını,
Korkusuz oluyorum bir mısrada
Ardında gizlenen sesinden bir çocuk…
Bildiğin kadarıyla aşkı anlama,
Anlatacak olan çok çıkacak karşına.
Dokunabilecek kadar cesur göz yaşlarına,
Benden başkası olmayacak,
Kadehi bir başına doldurduğunda…
Hikmet Nihayet
Özlem ZenbilKayıt Tarihi : 28.4.2012 13:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!