Toz Pembeydi Şiiri - Ömer İçen

Başlangıçlarım hep hayal gibi bir gece rüyası
Sadece vakit dolsun diye içilen sigaralarım ve ciğerlerimin şimdi bana ders verişleri..
Üç mevsim ve benim için bitmeyen bir yaz özlemiydi
Şimdi çocuk hayallerimi sadece yağmurlar yağarken hatırlıyorum
Unutkanlık hastalığımla ellerimde titrer oldu zamanla
Eski bir ağaçtan yapılan sandalyem benle soyutlaşmış bir yaşta olması beni sevindiriyor belkide...

Gece olunca masamın üstünde yanan ışıklar ateş böceklerim oluyor
Kalemime ve defterime ihtiyaç duyduğum saatlerim yine başlıyor..
Evet! bencede yaşlılık bir hastalık insan sadece yaşlı olunca anlıyormuş
Şimdi düşünce odasında yatağımdaki üç kelebeğimi izliyorum
Ve zamansız çalışan saatim var geriye saramadığım hayatımı hatırlatıyor!
Şimdi uykular o kadar uzunki eskiden olsa bir saat daha uyumak vardı deyip yatağımdan kalkmazdım

Dışarıdan gelen kuş sesleri duymayan kulaklarımı sadece bir nebze okşuyor
Git gide görmeye umut ettiğim şeyleri bulanık görüyorum
Bahçesinde sadece iğde ağacı ve bankların olduğu bir bina burası
Benim için kapalı görüşlü bir hapishane..

Artık beklentilerimin ötesinde ki şeyler benim imkansızlıklarım olucaktı
Ve ben yeni anlayacaktım
Şimdi en iyi beklenti öğle yemeğindeki ekşi erik kompostosu..
Bir kahvaltı sofrasında toplu bayram sofralarının özlemini gideriyoruz..
Baş koltukta yine hüzün oturuyor..

Vazoların içlerinde kurumuş çiçekler bulunan odalarımız var
Çok sıkıldığımızda oralara kapatıyoruz kendimizi..
Burada düşünmek için çok vakit var çünkü herşeyi düşünerek yapıyoruz
Ve camlarımız bizim aynalarımız çünkü her içimize bir kurt düşse
Onlara koşuyoruz
Her aynaya baktığımızda içeriye giren sadece rüzgar oluyor
Kapılar arda arda çarpıyormuş halbuki üstümüze...

Arkadaşım Yeşim Bağatur'a Teşekkürler