Toz oluyorum Şiiri - Oktay Çekal

Toz oluyorum…

Karanlık, sensiz; gözlerimi kör etmişti,
Aydınlığın ışığında, göremez oldum seni,
Sokaklar yabancı, adımlarım kayboldu,
Yürüdüğüm aslında, karanlık bir yoldu.

Bir bulut oldum, yağdım toprağa,
Gözlerden kayboldum, içimde hapsoldum,
Bedenim cansız gibi, sığmaz hayata,
Yaşarken ömrümü kaybediyorum.

Beklediğim o sıcak, sevgin nerede,
Saçlarını tutamayan, parmaklarım üşüyor,
Varlığın çok uzakta, boşlukta umutlarım,
Yüreğim sancılı, duygularım acıyor.

Ne oldu bize; bıçak gibi kestin, kendini benden,
Anlamsız yarınlarda kayboluyorum,
Dalgın bir ruhta, yalnız bir yürek,
Varlığımda eriyor, toz oluyorum…

Oktay ÇEKAL
15.11.2011-18.45