Dağıldım rüzgarla şehrin dört bir yanına...
Ağaçtan düşen yaprak misali...
Uçuş uçuş kar gibi...
Göz den akan yaş gibi...
Yağmurla yıkanan yetim kalmış sokaklar gibi...
Hiçbir şey istemiyor gönlüm...
Kabul etmek istemiyor bu yürek...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
herşey gönlümüzce olsa belki herşey daha kötü olurdu hülücüm...düşünsene bizim sevmediklerimiz bizi gönüllerine alsalardı !!! biz yinede toz olalım:))
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta