Yanıyor yüreğim senin adına İçtiğim suyu kanatan sevdana Ayrılık şerbeti değdi tadına Geceyi aldım güneşi al senin Yandım yüreğime anlatamadım Tadını almaya çalışamadım Yoluna can baş koydum Canımı beden den kovdum Umut ışığında is duman Oldum, oldum da anlayamadın Kurtuldum sandıkça kördüğümlerden Çözülmek yerine hep sarmalandım Açtım sinemi gör yaramı Tuz oldun da acıttın sarmadın Yeryüzüne toz oldum savrulamadım Rüzgârına uğultu olup dolanamadım Tutamıyor ellerim boşlukları Çıkamaz oldum artık yokuşları İçimi yakan o bakışları Güneşi yansıttım kendime yansıtamadım
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 11.1.2012 11:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zennehar Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/11/toz-oldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!