Zakkum zamanıdır, kalbini akşamlarla yorma
Bağdat için gül ağaçları dik İstanbul'un alnına
Belki açık unutulmuştur pencereler için...
Kuşkusuz yaz yorgundur uranyum solumaktan
Susuzluğun tozla barışık çocukları yurtsuzluktan yorgundur
Ben; Susuzlu şair, hurmanın doğurdukları kadar esmer
Çıplak yataklarda giyinik yatmanın yıllardaki ayva usancı
Sol elimin başparmağı daima aynı boşluğu dürtüklüyor
Gramofon inceliğini, yüzük parmağımdaki kanamayı ya
da öfkeli kadınların kin kıvamında aşırı siyahlığını
Ukaladır tarih, anımsatır öldürülenlerin ko ygun dizelerini
Matarasından kan sızan şairlerin yangına öv
..........
..........
Kayıt Tarihi : 4.10.2018 12:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!