Toz Kaldırmayın Şiiri - Şule Akşit

TOZ KALDIRMAYIN
Hayallerimin peşinden koşarken
O hayali kuran beni kaybettim.
Yaşamımın hiç bir zamanı
Bu kadar anlamsız olmamıştı.
Bildiğim anlamları kaybettim...
Yeni anlamlar mı ?
Bilmiyorum...
Yok yok kötü değil,
İyi mi dersen bilmiyorum.
İyinin ve kötünün uzağında bir yerde
Tanrım sen var ya seeen ! deyip...
Gülüyorum...
Zaten Tanrının espirileri dışında bir şeye gülemez oldum...
Elinde yuvarlak bir tepsi
Salonun ortasında - '' araba oldum ben
düüüüüt düüüüt '' diye gezen
çocuğun oyununu bozmadığım,
-eveet harika bir arabasın ,rengin muhteşem !
Dediğim gibi...
Bozmuyorum kurdun oyununu,
Tilkinin dalaverasını....
Evet diyorum eveeet!
Adamdan adamsın, insandan insan...
Helal sana !
Lakin az ötede oyna...
.........
Uğraşmıyorum...
Seyrediyorum...
İki yüzlülük değil,
Utanmazı utandırmaktan utanan bir yazılım atmış yaradan,
O devreye giriyor susuyorum...
Hayallerimin peşinden koşarken
O hayali kuran beni kaybettim.
Nasılda cahildi , hevesli , mutlu ve umutlu...
Yürüdüğüm yollar çok şey öğretti
Bilmek deneyimmiş
Deneyimledikçe öğrendim
Artık biliyorum...
Artık biliyorum!
Cahil, hevesli ,mutlu, umutlu
Beni kaybettim...
Onun hayalinin peşinden koşmaktan vazgeçtim...
Hayalsiz ve umutsuz...
Yok yok depresyon değil...
Hayale ve umuda ihtiyaçsız olma hali ...
Adam ol canımı ye,
Su akar yolunu bulur,
Su testisi su yolunda kırılır
Bana ne ve sana ne ?
Gibi bir yerdeyim...
Burayı da sevdim...
Lakin oyun severler
Az ilerde oynayın,
Çimin zıplayın takla atın
Toz kaldırmayın,
Utandırmamak için uğraşmaktan yoruldum.
Şule Akşit