Karanlık,
Ürkek akşamın toz duvarlarında resimler çizdim…
Ellerim yalnızlık çehresinin sahipsiz teniydi, soğuk...
Seçki heyecanda vurulmanın nedensiz deminde,
Kelimelerle çoğalmayı yazdım…
Ya bir şiir; ya bir resimdi.
...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.