Toz Duman Olursun Şiiri - İdris Çetin

Toplumun iyi niyetli ve sağ duyulu insanları,
Seslerini yutarlarsa bulanık havalarda,
Kurtlar şehirleri acımasızca basar…
Koyunlar, kuzular meleşemez;
En baba yiğit güreşçiler güreşemez…
Tavuklar; çöplükleri yuva edinirse,
Kümesteki civcivlerini unutursa,
Yağlar yumurtasız kalır, tavalarda…
Bana değmeyen yılan, dersen bin yaşasın;
Kendini bir gün bile yaşatamazsın,
Umut dolu dünyanı, zindan edersin,
Bir yudum sevgiyi tadamazsın;
Etrafa sahte mutluluklar saçarsın,
İçin; kan ve göz yaşı dökerek,
Zulme rıza gösterirsen bükülerek,
Hak, hukuk senden nefret eder sökülerek…

Aydınlıklar; senden kaçar akşama kadar,
Dostun da dost olmaz, düşmanın da düşman,
Gecen de gece olmaz, gündüzün de gündüz…
Güneşi balçıkla sıvamaya kalkışırsan,
Ateşi seni eritir, buz dağlarının ardında.
Yıldızlar ve gezegenler ayağa kalkar,
Sevgi dolu bulutların arkasında.
Ümidinin bir damlasını, toprağa bırakmazsan;
Toplum suyla, sabunla barışmaz.
Toplumun bir çekirdeği olarak;
Hakkı tutup kaldırmazsan,
Bâtıl atıklar, yosun tutar beyninde…
Rabbini ve Peygamberini tanımazsan,
Boşluğu, boş atıklarla doldurursun,
Hem de sana hiç acımaksızın…
Kötüler içinde, rengini belli etmezsen,
Toz duman olursun, arka sokaklarda,
Göklere yükselirsin, bir hiç olarak…

Kur’anın emrini dinlemezsen,
Şeytanın tuzakları seni halatlar,
Toplum çöker, sen çökersin;
Tarihin açılmaz sayfalarında kaybolursun.
Kısacık ömründe, Allah’ın emirlerini dinle,
Yasaklarından kaçın, tam bir teslimiyetle.
Sana bin bir tuzak kuran,
Şeytan ve onun dostlarından,
Sakın ha sakın, medet umma!
İki dünyanın mutluluğunu,
Yüce yaratanına teslim olarak ara.
Tefekkür et; Rabbini ve onun yaratıklarını,
Seni Rabbinden uzaklaştıracak,
Çürük halatlardan tutunma.

Seni Allah’a yaklaştıracak,
Irmakların suyunu yudumla.
Toplumun çekirdeği ol,
Hak ve adâletten ayrılma.
Filizlerin bütün dünyayı sarsın,
Su versin, hayat versin, adâlet versin;
İnanç versin, ahiret versin, cennet versin…

13. 11. 2007
Akdağmadeni