ToZ Şiiri - Şair Turandemirci

fırtına kırbaçları şakladı efendinin
toplandı oldu evren dağıldı oldu yıldız
nasıl ki bir zerreydi hasıl oldu bir cenin
önünde uçtu yelin koca dağ oldu deniz

maskeli bir balonun bin bir yüzlü konuğu
kralın başında taç cengaver elinde gürz
derken değişti devran delik deşik bir yoldu
çıplak ayaklarıyla çiğnedi gitti öksüz

ipek bir elbiseydi tiril tiril rengarenk
giydi ipek tenine ömrün baharı genç kız
zaman denilen yağmur boşaldı üzerine
ipek bir yerde tuz buz gençlik bir yerde tuz buz

bir oyun ki ne gelse baş rolünde oyunun
ha denizde bir balık ha karada yoluk kaz
nerde toplanacağı belli değil yığının
bazen eğri bir yokuş bazen bir ova dümdüz

derlenir toparlanır bozulur yuvarlanır
evrenin masasında sonu gelmeyen yap boz
gider gelir akılın sınırına dayanır
gün gelir insanda göz gün gelir koltukta toz