Toyluk zamanlarımızda çay bahçesine giderdik yanımızda kızlarla, cebimizde iki çaya denk para, hesap dediğimizde ulan ya param yetmezse telaşları, işte şimdi hayata karşı aynı telaş içindeyiz, nefes nefese hesap diyoruz azrail bağırıyor uzaktan öldünmü lan getiriyoruz.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta