TOY MÜHENDİS
Toy mühendis tüm varını yokunu bilgisayarın kulağına fısıldıyor. Bir yandan da tüm bulgular birbiriyle tartışıyor.
klavye bitkinliğini saklamaya çalışıyor. Fakat Toy mühendis acımasızca üzerine üzerine gidiyordu. Zaman yavaş yavaş akıp gidiyor. Temmuz sıcağı fanın sıcaklığına karışıyor. Fare, tüm çıplaklığıyla olanlara gülüyor. Müzik usulca ruha tebessüm ediyor. Tüm çizgisiz yapraklar, kararmış odada, kaçış yolu arıyor. Ve birden kahvede ki telvede kadının yüzü beliriyor. Tüm olanlar herşeyi yokuşa sürüyor. Lakin Toy mühendis umudunu koruyor. Uykusuzluk bedenini sararken, bilgisayar pil ömrünün bittiğini haber ediyor. Fakat o hırsla sonuca doğru gidiyor.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta