Gelin ibret alalım, bir soy kurtarmak için,
Her ne varsa yapalım, Rabbin rızası için…
Yok, oluş karşısında, duyarlı olmalıyız,
Can değerlerimizi, kesin korumalıyız…
Doğasını bozmuşuz, ortamını almışız,
Tenha dağlık yerlerde, azalmış kuşlarımız…
Hindi büyüklüğünde, bildiğim toy kuşu var,
20 kiloya varan, kocaman yapısı var…
Başı kaz başı gibi, kırmızı sarışınlar,
Sevimli görünümünde, çil çil benekleri var…
Kırşehir’de Mucur’da, şahsımız çok duyardı,
Çocukken çok rastlardık, o zaman yaşarlardı…
Ceviz ağaçlarımız, dedelerimizdendi,
Bağlarımız tenhadır, kuşa uygun zemindi…
Yılanlar, kurbağalar, zeminden fayda sağlar,
Sazlıklar, çalılar, çoktur ki akan sular…
Sürekli ev yapılır, kimseyi suçlayamam,
Toy kuşu tükenmekte, zan altında bırakmam…
Tamamen azalmışlar, toylar avlanmamalı,
Parmaklar tetikteyken, bu kuş bağışlanmalı…
Geçmişe dönemeyiz, yüreğimden yazarım,
Can varsa biz dostuyuz, vicdansızı kınarım…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 3.5.2013 14:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!