Tövbe de, Tövbe ! Şiiri - Kamil Çağlar

adından da belliydi, taşların cilalandığı asırdan
hatta öyle ya kadı Burhanettinin cürümünden!
kendini, ancak Hitit kralı sanırsın sanırsın da,
bir sultanın rüyasında yıkılıverirsin zelzeleyle!
derlerdi o yerde, zamanında iki rüya kurarmış
ulema insanlardan ukela mı ukela bir insan;
birinde bolluk içinde, emrine kılınç dayanmaz
Mısır'da firavunlar firavunu, Nil'in yamacında
diğerinde "cürümü" fetheden beyler beyiydi
beylerin en son beyiydi, Ahmed-i Danişment!
heyhat ki ne heyhat ! sana bu titri lûtfetmedi
Aziz-i Hûda, Muîni Zafer, Cenab-ı Zül Celal ?
pâyitahtın eyaletinde hüküm sürdün zulümle!
ki maalesef zulümle, maalesef esef ve kibirle
bir beyin şehrinden yola çıktın binbir günahla
menzilin kıblen olsun adam, ne olur destur de
varacağın yol sondur, ne olur tövbe de tövbe !

Vilâyet-i Çepni'nin ilacıdır postunu kurmuş da
Kürtün'den Güvenç Abdal, Horasanın mürşidi !
yalınayak çala kılınç küffara boyun bırakmaz
el pençe divanında büklüm bükük, günahkâr!
isyankâr kafirde gövde üstünde boyun nerde
hele dizin kıra şeyhin önünde içten bir nefes
hele bir dilinde pelesenk ettiğini kalben söyle
söyleyesin ki, bilsin diyarına misafir olduğun!
Hak Teâlâ yoluna bir boyun daha koyula ki;
bilmesin kimse bu davanın çeperi, fitnesi sen
ikrarınla hükmettiğin tebanın geçmiş zalimi,
misya toprağındaki Allah'tan korkmaz sensin!
muhlis olan dedem, yola koyulduğun beldede
hak din İslâm dedi, el pençe divânda mürid !
fitne fesâda yolaçanın kellesini koydu koluna
Hây'dan, Hû'ya giden yolculukta son bir hak,
kürsüde nedâmet getir de inansın sana halk!

19.01.2021/21.40
Bandırma